Skopelos, 9 september 2017

Vanmorgen na het ontbijt lekker rustig aan gedaan. Om kwart voor elf kwam de hostess bij het zwembad om het geijkte praatje te houden. Wat zijn de bijzonderheden, wat is waar, en welke excursie zijn de moeite waard. Vooral bij haar te boeken natuurlijk. We hebben uiteindelijk een tripje geboekt voor een ‘ stadswandeling ‘ in Skopelos, met aansluitend een bezoek aan een wijnproeverij. Dit gaat dinsdagavond gebeuren. ‘s-Middags geluierd bij het zwembad en aan het einde van de middag zijn we naar het klooster ‘Evangelistra’ gereden, hoog in de bergen.

Het klooster stamt uit de 17e eeuw en wordt nu nog bewoond door één non. Ze is 76 jaar en is daar gekomen toen ze 16 was. Ze is trouwens wel door het (klooster) leven getekend. Ze ziet er heel oud uit, is erg krom en kan bijna niet meer lopen. Om de paar meter staat en stoel waar ze dan weer even op moet gaan zitten. Wel triest om te zien hoe zo'n vrouwtje haar laatste jaren slijt in eenzaamheid in zo'n klooster hoog in de bergen. Bij het verlaten van het klooster moesten we weer door dezelfde lage deur waardoor we ook binnen waren gekomen. Maar aangezien mijn korte termijn getuigen me in de steek had gelaten werd ik daaraan herinnerd door een doffe dreun op mijn hoofd die mij deed duizelen alsof ik door Mohammed Ali KO was geslagen. Maar dat kan natuurlijk niet; een Mohammedaan in een klooster. Was ik dus toch met mijn domme hoofd tegen de deurpost geknald. Heb ik dus nu een schaafwond op mijn hoofd ter grootte van ongeveer een 2 euromunt.

Ingang Klooster                                           Uitzicht vanuit de klokkentoren op Skopelos

Daarna terug naar ons appartement en later op de avond weer naar de boulevard om te eten. Ik zal proberen vanavond wat foto's te plaatsen.

Tot de volgende keer.