Dag 14 - 17 september

Dag 14 - 17 september

Vandaag zijn we na het ontbijt vertrokken naar de Jodensavanne. Onderweg stoppen we even bij Powacca. Dit was eerder een indianendorp maar is nu omgebouwd tot een ressort voor dagrecreatie. Het is er heel mooi en ziet er goed verzorgd uit. Het is gebouwd aan de rand van een mangrovebos en water is er kraakhelder. Het is wel leuk om de huisregels even te lezen, zie foto. Dan rijden we richting Ayo waar de oversteek zou moeten zijn naar de andere kant van de rivier waar de Jodensavanne is. Maar nadat we een zandpad vol passen en kuilen waren gepasseerd in Ayo aankwamen zagen we geen pontje. Fennie heeft daar aan een man gevraagd en die heeft toen duidelijk uitgelegd hoe we moesten rijden. Via een weg die helaas niet op de kaart stond hoewel we de meest recente kaart hadden gedownload. Wij weer terug via de kuilen en plassen naar de nieuwe weg en brug, de oude brug was door een boot kapot gevaren, en we kwamen toen daadwerkelijk via een niet geasfalteerde weg bij de Jodensavanne.

Omstreeks 1640 vestigden zich aan de Cassipora Kreek de eerste joden en begonnen daar een suikerriet plantage. Ze waren afkomstig uit Barbados en Noord-Brazilië. Hun voorouders waren afkomstig uit Italië, Spanje en Portugal vanwaar ze in de loop van de 16e eeuw werden verjaagd op basis van hun godsdienst. Ook toen al. In Suriname vonden een veilig onderdak en vrijheid van godsdienst om hun eigen synagoge en scholen te stichten. In 1669 kregen ze officieel toestemming hun eigen gemeente te stichten en die kreeg later de naam ‘Jodensavanne’. De synagoge was in 1685 klaar en kreeg de naam ‘Beracha Ve Shalom’ (Zegen en Vrede). De gemeenschap telde destijds 570 mensen met 40 plantages en 9000 slaven. In 1832 werd de savanne door een brand verwoest. Het was toen al grotendeels verlaten. De inwoners waren naar Paramaribo vertrokken. De Jodensavanne was de enige plek in de Amerika’s waar de 17e eeuwse joden en autonome nederzetting hadden waarin vrijheid van godsdienst, rechtspraak en zelfs een eigen militie aanwezig waren. Het was mooi om te zien en er over te lezen.

Daarna zijn weer terug gereden en onderweg bij een warung wat hapjes gegeten. Loempia, gebakken banaan en een stokje saté. Heerlijk! Via de supermarkt weer terug ‘ naar huis’. Daar Bertus geroepen om samen een pilsje te drinken. We zaten nog maar net toen er een geweldige tropische regenbui losbarstte. Het duurde ongeveer een half uur. ‘s Avonds bij Jenny gegeten. Rijst, vis/kip, kouseband, gebakken banaan en pindasaus. Als toetje heerlijk ijs met slagroom. Mmmmm.

Tot de volgende keer.