Dag 9 - 12 september

Dag 9 - 12 september

Vanmorgen hebben we rustig aan gedaan. Na het ontbijt ben ik het tweede deel van mijn verslag van gisteren gaan schrijven. De foto's die ik er nog bij heb geplaatst zijn dus direct onder het eerste deel gekomen. Willen jullie die zien dat kan dat door naar het reisverslag van gisteren te gaan óf het tabblad ‘Foto’s’ te kiezen. Na de koffie, waarbij Jenny weer op zo'n heerlijk cakeje trakteerde, heeft Jenny mijn benen ingesmeerd aangezien ik rare plekken op mijn benen heb die erg jeuken. Zonne- en/of warmte allergie? Wie zal het zeggen. Jenny heeft mijn linkerbeen ingesmeerd met papaya sap en het rechterbeen met een plaatselijke kruidenolie. We zullen zien of het helpt of niet. Daarna zijn we naar Paramaribo gegaan om alsnog het Koto Museum te bezoeken waar we zaterdag voor een dichte deur stonden. Voor de zekerheid heeft Fennie gisteravond nog even op internet gekeken of het wel echt open zou zijn vandaag. En dat was zo, van maandag t/m vrijdag van 10-15 uur. Wij reden opgetogen de Prinsessestraat in om eindelijk maar toch de meest wonderbaarlijke hoofddeksels te aanschouwen die de mens maar bedenken kan. Eindelijk maar toch zou onze jarenlange spaarzaamheid om deze reis naar de andere kant van de wereld mogelijk te maken beloond worden. Ik stuurde The Beast Boy langzaam de parkeerplaats op om onze entree iets meer cachet te geven. Fennie zag vanuit haar zetel een aankondiging op de deur. Ik dacht nog even: waarschijnlijk een extra hartelijk welkom om onze komst van zaterdag te verzachten. Wat bleek? Leest u het zelf maar op de foto bij dit verslag.

Wij zijn daarna doorgereden naar Fort Zeelandia. Hier werden vroeger de slaven verhandeld. Het fort is nu onlosmakelijk verbonden met de decembermoorden van 8 december 1982. 15 intellectuele tegenstanders van het militaire regime van Desi Bouterse werden van hun bed gelicht, voorgeleid aan Desi Bouterse en zonder proces op het Bastion Veere doodgeschoten. Bastion Veere is één van de vijf bastion van het Fort Zeelandia. Het fort is nu het nationaal museum van Suriname en is zeer de moeite waard om te bezoeken. Na het museumbezoek zijn we gaan lunchen en daarna wilden we nog doorrijden naar Groningen, ongeveer 30 km. verderop. De weg was echter zo druk en er werd zo langzaam gereden dat we maar besloten dat op een andere dag te doen. Terug gegaan naar ‘huis’ en daar met Bertus, die bezig is een steiger te maken aan de Parakreek, nog een biertje gedronken en gekletst. Toen hij moest eten hebben wij eten gehaald bij de afhaalChinees in de buurt. Dat hebben we nu dus net opgepeuzeld.

Tot de volgende keer.