Dag 3 - Het gelijk van Bertus. En meer…

Dag 3 - Het gelijk van Bertus. En meer…

Vandaag voor het eerst na het wakker worden genoten van een zelfgemaakt ontbijt in het prieel. Ik zal van dat prieel trouwens binnenkort wel een foto maken.

Na het ontbijt zijn we op de fiets gestapt die Bertus inmiddels al klaar had gezet. Hij wilde nog wel even een foto maken van die twee gekke Nederlanders die zo nodig in de tropische hitte moeten gaan fietsen. Want zo wordt er hier wel over gedacht zei Bertus nog even tegen ons. Enfin, wij vol goede moed op pad richting Domburg. Eerst over een zandpad waar nogal wat kuilen in zaten waarvan sommige nog vol stonden met regenwater. Na een half uurtje kwamen we bij Domburg. Eerst even naar de pinautomaat want we hadden gisteravond onze laatste SRD uitgeven aan Roepish voor ‘The Beast Boy’, ons vervoermiddel.

De eerste pinautomaat die we zagen was erg eenkennig. De pinpas werd niet herkend en de transactie werd afgebroken. Wij zijn toen maar  door gefietst naar een volgende pinautomaat zo'n 3 km verder. Onderweg zagen we de meest fantastische woningen terwijl 100 meter daarnaast een krotwoning stond die bij ons zou worden afgebroken. Ik zei nog tegen Fennie dat in dat kasteel waarschijnlijk Een drugsbaas woont en daar naast zijn beste klant. Bij de pinautomaat aangekomen was een Chinese mevrouw ons voor en die kreeg een net stapeltje geld uit de automaat. Dus Fennie begon vol goede moed alle handelingen uit te voeren die nodig zijn om het eigen, zuurverdiende, geld in handen te krijgen. De pas werd ingevoerd, gecheckt, de pincode gevraagd, de pincode ingevoerd, en toen… stilte. De automaat hield zich doof en dood. Gelukkig zat er een ‘cancel’ toets op het apparaat en die werkte gelukkig wel. De pas kwam terug. Na drie pogingen, en alledrie met hetzelfde resultaat, hebben onze actie gestopt en besloten we terug te gaan naar de pinautomaat waar we de eerste keer ook geld hadden gehaald. Naast het politiebureau in Domburg zagen we toen nog een automaat die we de eerste keer niet hadden gezien. Dus die ook maar even proberen. Bij de pinautomaat verliep alles perfect tot het moment dat het geld moet worden uitgespuwd. Tante Truus vertikte het om het achterste van haar tong te laten zien en gaf ons helemaal niets. Na ampel overleg besloten wij dat ik even naar het politiebureau zou gaan voor advies en dat Fennie bij Tante Truus zou blijven voor het geval ze toch nog zou gaan overgeven. De politieman die mij te woord stond zei niets te kunnen doen omdat het iets van de bank is. De beste man heeft dus waarschijnlijk zijn opleiding in Nederland gehad. Nog even telefonisch contact met Bertus maar die verbinding werd verbroken. Dus toch maar doorgefietst naar de automaat waar  we eerder hadden gepind. Het was toen al midden op de dag een bloedheet. Fennie had nergens last van maar ik voelde de energie uit mijn lichaam wegvloeien. Na elke 100 meter nestelde het gelijk van Bertus zich vaster in mijn brein. Eindelijk bij de pinautomaat geld gehaald en toen weer terug. Bij aankomst in het appartement was ik totaal geveld. Onder de douche en dan een kwartiertje bijkomen op bed met de airco aan.

Later meer.